Goeie genade! Geen kreet van stomme verbazing, maar thema van het Zinzoekersweekend dat Pioniersplek De Plaats organiseerde voor vrouwen. Want hebben we niet allemaal zo nu en dan behoefte aan een genadige blik in ons leven? Op zoek naar wat mildheid liet Agnes Broeksema haar drukke en veeleisende bestaan op het vasteland even voor wat het was en zette voet aan wal op Ameland.
“Eenmaal op het eiland viel ik direct met mijn neus in de boter. Letterlijk, want ik werd warm ontvangen met koffie en huisgemaakte cake. Daarmee bleek de toon gezet voor de rest van het weekend. Van heerlijke baksels tot verrukkelijke maaltijden. Over genade gesproken. Eten dat met zoveel zorg bereid is, raakt aan het gevoel dat je gezien wordt. Dat iemand voor jou zorgt, zonder er iets voor terug te verlangen. Je hoeft alleen maar aanwezig te zijn en je handen op te houden. Een behoorlijke opgave voor de pleaser in mij. Genade is oefenen in overgave. In loslaten en ontvangen.
De aankondiging van dit Zinzoekersweekend beloofde een verkenning van het thema met hoofd, hart én handen. Dit laatste betekende ook dat ik aan de bak mocht in Keramiekatelier ’t Melkkannetje van Liesbeth Dul in Hollum. Met enige tegenzin nam ik een homp klei in de hand. Ik herinnerde me nog die keer, dat tijdens een workshop pottenbakken de flatsen kleffe modder me om de oren vlogen. Klei centreren op een draaischijf is zeg maar niet mijn ding. Gelukkig was alles wat ik hier moest doen, er een potje van maken. Dat was zeker wél aan mij besteed.
De klei werd zowaar een prachtige ronde holle bol, maar nog tijdens het boetseren verschenen er al kleine barstjes aan het oppervlak. Mijn neiging om te stoppen en het weg te gooien werd door Liesbeth in de kiem gesmoord. Haar genadige blik op mijn ‘potje’ verzekerde me dat het niet erg was en dat alles goed zou komen. Vol goede moed deelde ik daarna nog een paar fikse klappen uit. Mijn potje heeft heel wat moeten doorstaan, maar alleen zo kreeg het de vorm van een diamant.
Een paar dagen later stond er een bezorger bij mij thuis voor de deur. De rust en de ruimte van de Wadden lagen alweer ver achter me. Tussen de bedrijven door, toverde ik mijn potje uit het pakketje. De speciale manier van bakken had het witte glazuur doen barsten en het craquelé asgrauw gekleurd. Precies zoals het alledaagse leven zich manifesteert. In alles zit een barst, maar dat is nu juist waar het licht naar binnen stroomt. (Leonard Cohen)
Het werd dus een genadepotje dat dagelijks aandacht staat te trekken op mijn schoorsteen. Zodra ik het zie, denk ik nog eens terug aan dat heerlijke eten. Aan Liesbeth die niet in paniek raakte van de imperfecties in mijn homp klei. Aan de andere vrouwen daar, die ook maar wat doen elke dag. De woorden en armen waarmee ze mij optilden en ik hen. Aan het schitterende licht, zoals je dat alleen op een Waddeneiland treft. Het zit allemaal in dat potje. Alles wat ik hoef te doen is af en toe het dekseltje te openen. Want dit vergeten zou zonde zijn.”
Benieuwd geworden naar een retraiteweekend op Ameland. Kijk naar ons aanbod!
