‘Wat moet dat worden?’ Iedereen die van de Bomen van Verbinding hoorde de afgelopen tijd, zal zich afvragen hoe dat er nu uitziet, die grote lakens met bomen? Zaterdag tijdens de Kick-off in De Plaats waren de vele vrijwiligers getuige én makers van de vier Bomen van Verbinding voor Nes, Buren, Ballum en Hollum.
Kunstenaressen Tatiana Rylina en Carola Mokveld leidden ons door het maakproces. Zij zijn de initiatiefnemers van Bomen van Verbinding en kwamen naar De Plaats voor de workshop waarin we onze eigen bomen gingen maken.
Want dat is de basis van het project. We gaan bomen versieren die geprint zijn met bladeren en bloemen uit de verschillende dorpen. Die waren druk verzameld en geplukt door de vrijwilligers die gastvrouwen worden op de vier locaties waar de bomen versierd worden.
Printen? Hoe werkt dat? Tatiana en Carola rolden vier grote lappen stof uit die ze al gebeitst hadden. Op de helft legden we in vier groepen eucalyptusschors neer waar de stam en wortels kwamen en bladeren en bloemen om kleur te geven en afdrukken van blad en takken.
Daarna werden de lakens dubbelgevrouwen, plat gemaakt met deegrollers, opgerold en vervolgens gestoomd in een grote kookpot…
Na anderhalf uur kwamen hier vier mooie bomen uit. Van en voor elk dorp anders. Zoals de dorpen anders zijn, en toch met elkaar zijn verbonden.
Wethouder Piet IJnsen was aanwezig bij deze feestelijke en creatieve start en hielp mee met het maken van een van de bomen. Hij wenste alle vrijwilligers veel succes en benadrukte dat het werk van De Plaats een belangrijke aanvulling is op alles wat er gebeurt op welzijnsgebied. En dat we dat niet uit het oog moeten verliezen.
Vier bomen voor vier dorpen
Boom voor Ballum
Boom voor Nes
Boom voor Buren
Boom voor Hollum
Het idee achter Bomen van Verbinding
Carola en Tatiana vertelden hoe het project is ontstaan. Zonder groot opgezet plan. Tatiana vluchtte uit Oekraïne en wilde als kunstenares graag weer wat doen. Carola besloot haar te helpen en ze gingen bomen maken. Een boom is in Oekraïne een symbool van familie, van verbinding. Vervolgens deden steeds meer Oekraïners en Nederlanders mee. Dat schiep verbinding. Door samen de bomen te versieren ontstaan gesprekken. Het bleek voor veel meer mensen dan Tatiana belangrijk. Het werkte voor mensen zelfs helend.
Inmiddels is op veel verschillende plekken een Bomen van Verbinding-project opgezet. Met statushouders en vluchtelingen (zoals in Sprang-Capelle) en met taalmaatjes, mensen die de Nederlandse taal proberen te leren (Hardinxveld) en op andere plekken. En nu op Ameland, voor verbinding in en tussen de dorpen en tussen Amelanders, Eilanders en badgasten.
En hoe dat gaat? Dat gebeurt. Tot verbazing ook van de kunstenaressen die zich nog steeds verwonderen over hoe het project op andere plaatsen wordt opgepakt en ontvangen. We noemden het ook iets van de Geest, die waait waarheen Zij wil, die inspireert en iets nieuws creeërt. ‘Ik ga iets nieuws doen. Het is al begonnen. Heb je het nog niet gemerkt?’
We hopen bidden dat het project zo mag werken op ons eiland. Vanaf maandag is er op elke maandag tot en met donderdag in augustus en september een plaats waar gewerkt wordt aan de bomen van 14.00-16.00u. Zie voor alle locaties de speciale pagina van Bomen van Verbinding.
I
I
I
I
